Blog 12 februari 2015
20 Februari 2015 | Brazilië, Rio de Janeiro
Vandaag hebben we besloten om lekker de toerist uit te gaan hangen.
Ja precies, de mensen die je in iedere stad vervloekt omdat ze niet doorlopen, ineens stilstaan of met z'n allen tegelijk een foto willen maken waarvan je denkt, doe ff lekker normaal zeg. Onderweg naar ......Velho, het Christus beeld waar Rio bekend om staat, blijkt dat geen Portugees spreken echt onhandig is.
Na 3 x vragen met 3 x een andere richting doorkrijgen vinden we de bus naar dit inmense beeld. (In Rio is het not done om te zeggen dat je de weg niet weet dus je krijgt altijd een richting mee ongeacht of deze de juiste is of niet.) Maar ja, je verwacht in Rio niet dat ze NS regels hanteren. Die bus moet nog komen. Toevallig heeft mijn luisterend oor wat Engelse woorden opgevangen. Zo komen we in contact met Holly en James uit de UK. Lekker volgeplempt met tattoos. We nemen een taxi met z'n vieren om uiteindelijk toch dat beeld nog te bekijken.
Zo gelovig als ik niet ben was ik toch onder de indruk. Om nog een toefje op de taart te creëren die dag hebben we ook nog even de sugarloaf aangetikt. Met mijn hoogtevrees en 2 kabelbaantjes volgestopt met toeristen en selfiesticks ben ik blij dat ik weer veilig op de grond sta. Maar ook dit had ik niet willen missen.
Nu snel naar het hostel, eten en douchen want vanavond gaan we naar een pre-carnaval party met Luciene. Maskers op en klaar voor het spektakel. Luciene is een goede vriendin van de vrouw van Thomas ze heeft ons uitgenodigd voor een bal masqué party. In de middag hebben we nog snel 2 maskers kunnen scoren mooi dat het carnavalstijd is...
Met z'n 3-en gaan we richting de feestlocatie waar we ook kennismaken met andere vriendinnen van Luciene, Brazilianen zijn erg gastvrijheid. We komen terecht in een tent met aan het einde de bar en aan het begin een balkon. Op het balkon staat een band de nodige nummers op te voeren, door ons gebrek aan de Portugese taal gaat de tekst geheel aan ons voorbij maar de sfeer in de zaal maakt wel duidelijk dat het gezellige nummers zijn.
Kijkend naar de band blijken de 2 zangers verklede kerels te zijn iets dat de Brazilianen kennelijk graag doen rond carnaval, de Braziliaanse man is doorgaans het type macho en is 1 x per jaar een week vrouwelijk aangelegd....
Rond 02.00 vinden we het mooi geweest de tent is goed gevuld en de airco wordt bewust niet aangedaan zodat er meer gedronken wordt hebben we op zich geen moeite mee maar om als sardientjes in blik te gaan staan stomen gaat ons wat ver.
Gezellig doen we met Luciene nog een klein afzakkertje bij de shooters, leuke tent met een gezellig terras die ook nog tot een schappelijke tijd open is, rond 04.00 lopen we moe en voldaan ons hostel binnen op weg naar houtzagerij Anna.
Ja precies, de mensen die je in iedere stad vervloekt omdat ze niet doorlopen, ineens stilstaan of met z'n allen tegelijk een foto willen maken waarvan je denkt, doe ff lekker normaal zeg. Onderweg naar ......Velho, het Christus beeld waar Rio bekend om staat, blijkt dat geen Portugees spreken echt onhandig is.
Na 3 x vragen met 3 x een andere richting doorkrijgen vinden we de bus naar dit inmense beeld. (In Rio is het not done om te zeggen dat je de weg niet weet dus je krijgt altijd een richting mee ongeacht of deze de juiste is of niet.) Maar ja, je verwacht in Rio niet dat ze NS regels hanteren. Die bus moet nog komen. Toevallig heeft mijn luisterend oor wat Engelse woorden opgevangen. Zo komen we in contact met Holly en James uit de UK. Lekker volgeplempt met tattoos. We nemen een taxi met z'n vieren om uiteindelijk toch dat beeld nog te bekijken.
Zo gelovig als ik niet ben was ik toch onder de indruk. Om nog een toefje op de taart te creëren die dag hebben we ook nog even de sugarloaf aangetikt. Met mijn hoogtevrees en 2 kabelbaantjes volgestopt met toeristen en selfiesticks ben ik blij dat ik weer veilig op de grond sta. Maar ook dit had ik niet willen missen.
Nu snel naar het hostel, eten en douchen want vanavond gaan we naar een pre-carnaval party met Luciene. Maskers op en klaar voor het spektakel. Luciene is een goede vriendin van de vrouw van Thomas ze heeft ons uitgenodigd voor een bal masqué party. In de middag hebben we nog snel 2 maskers kunnen scoren mooi dat het carnavalstijd is...
Met z'n 3-en gaan we richting de feestlocatie waar we ook kennismaken met andere vriendinnen van Luciene, Brazilianen zijn erg gastvrijheid. We komen terecht in een tent met aan het einde de bar en aan het begin een balkon. Op het balkon staat een band de nodige nummers op te voeren, door ons gebrek aan de Portugese taal gaat de tekst geheel aan ons voorbij maar de sfeer in de zaal maakt wel duidelijk dat het gezellige nummers zijn.
Kijkend naar de band blijken de 2 zangers verklede kerels te zijn iets dat de Brazilianen kennelijk graag doen rond carnaval, de Braziliaanse man is doorgaans het type macho en is 1 x per jaar een week vrouwelijk aangelegd....
Rond 02.00 vinden we het mooi geweest de tent is goed gevuld en de airco wordt bewust niet aangedaan zodat er meer gedronken wordt hebben we op zich geen moeite mee maar om als sardientjes in blik te gaan staan stomen gaat ons wat ver.
Gezellig doen we met Luciene nog een klein afzakkertje bij de shooters, leuke tent met een gezellig terras die ook nog tot een schappelijke tijd open is, rond 04.00 lopen we moe en voldaan ons hostel binnen op weg naar houtzagerij Anna.
-
20 Februari 2015 - 10:17
Krabbel:
Klinkt weer lekker allemaal, veel plezier in Chile!
gr,
Krab
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
