blog 28 februari 2015 - Reisverslag uit Punta Arenas, Chili van polensan - WaarBenJij.nu blog 28 februari 2015 - Reisverslag uit Punta Arenas, Chili van polensan - WaarBenJij.nu

blog 28 februari 2015

Blijf op de hoogte en volg

06 Maart 2015 | Chili, Punta Arenas

Deze hele dag staat in het teken van wijn!

We gaan met 8 personen wijnproeven bij 4 verschillende wijnhuizen. Tom en Margeaux uit Florida, midden 50-tigers die van het leven genieten. Yengli, ja een in Kazachstan geboren Canadees die geniet van een jaar sabbatical, een Braziliaans setje midden dertig, waarvan zij de hele dag max 10 woorden heeft gezegd, het merendeel gracias, en een Iers setje zoals Ieren zijn, gangmakers met mooie humor, en broer en zus. Janni de gids weet hoe het hoort en heeft iedereen weer bij het hotel laten afzetten. Dit is niet voor niets. Bij ieder wijnhuis kreeg je 4 soorten wijn te proeven waarvan de meeste Malbec. Niet bepaald een slobberwijntje.

En daar gaan we dan, op weg naar wijnhuis 1 AltaVista.

Hier worden we ontvangen door een uit de kluiten gewassen Rocky, met eenzelfde stem als de echte Sly, minstens hetzelfde formaat spierballen en tattoos, een te strak zwart shirtje wat een kickbox embleem uit Brazilië vermeld. En dan ga je wijn proeven hihi. Deze lolbroek had enorme lol in hetgeen wat hij deed. Maar ja, als je boven iedere wijnproever van dat moment minimaal 30 cm uitsteekt en de groep op je hand hebt zijn veel dingen leuk. Prachtige wijnen hebben we geproefd in een eigen proefzaal met eigen kraantjes om je glas te spoelen, mooie hoge krukken en een prachtige entourage, maar voor mij persoonlijk was het toch een beetje vroeg.

Na het verlaten van Sly en zijn wijnhuis AltaVista, zijn we gaan proeven bij wijnhuis Casarena. Een meer biologisch wijnhuis waar Marina de rondleiding gaf. Een echte Argentijnse van max 1.65 hoog met een allerliefst lachje. Bij haar hebben we wijn direct uit het vat geproefd. Eerlijk waar een bijzondere ervaring en een inmens verschil tussen langer gebottelde wijn en wijn wat net een week in het vat zit.

Ook worden we getest op ons reukvermogen en natuurlijk weet pol weer het dichtstbij het juiste antwoord van een van de moeilijkste geuren te komen namelijk rook. Met haar antwoord van worchester sauce is ze winnaar van de geurtest een flesje wijn zat er helaas niet in.

Ja en nu komt het. Van la Casarena naar het wijnhuis van Susana Balbo (Dominio del plata Susana Balbo) de eerste vrouwelijke wijnmaker in Argentinië. En met succes. Een verrukkelijke 5 gangen lunch met bij ieder gerecht een heerlijke wijn. Inmiddels wordt het wel tijd voor een siësta want het rode vocht komt best binnen.

Na deze onvergetelijke lekkere lunch ( mocht je ooit in de buurt zijn doe jezelf een plezier en ga er heen en geniet!!) gaan we naar het laatste wijnhuis van de Tour. In de bus beginnen de eerste knikkebollers al op te vallen, wij en de Ieren hebben daar nog geen last van...

Achter in de middag arriveren we bij Vistalba, dit wijnhuis is een jonge onderneming die z'n wijnen op een andere wijze fabriceert. Ze maken gebruik van betonnen opslagtanks en is zeker de moeite waard om te bezichtigen. De dame in kwestie die ons een Tour geeft begrijpt dat ze niet veel over het proces hoeft te vertellen en na 15 minuten zitten we dus aan de laatste proeverij van de dag. Een heerlijke witte sparkling krijgen we toegereikt, een heerlijke afwisseling na de vele roodwijnen. We eindigen de Tour natuurlijk in stijl af door 2 malbecs te proeven welke qua smaak nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn ondanks dat er enige jaren tussen zit.

Moe maar zeker voldaan worden we netjes teruggebracht naar ons hotel, waar wij onze tas pakken om 2 uur later in de bus naar Bariloche te stappen. Een ding is zeker, we zullen heerlijk slapen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Chili, Punta Arenas

Backpacken Zuid Amerika


Blog 10 februari 2015

Morning all
Gisteren zijn we vertrokken naar het heerlijke Zuid Amerika de reis begon al lekker we waren net aan koud ingecheckt en liepen door het tax free gedeelte van Schiphol. Hoewel gedeelte het gross wordt er momenteel verbouwd dus veel verder dan een parfumerie en een tabaco & liquir store kwamen we niet. Natuurlijk moet Pol dan weer een vriendin tegenkomen die in de parfumerie werkt.... Een mooie aanbieding van 2 geurtjes voor 50 eetjes kregen wij dus mee voor 40 eetjes... De eerste gedachte die bij me opkwam was lekker die korting maar wat word ik toch eigenlijk vorstelijk genaaid buiten de tax free...

Bij het boeken van onze heenvlucht hadden we de volgende tactiek uitgedacht. In het middengedeelte van een rij van 3 ieder aan de buitenkant van een rij gaan zitten, zo hebben we met onze lengtes van respectievelijk 1,65 en 1,70 voldoende beenruimte in het gangpad om onze lange poten te strekken gedurende de 12 uur durende vlucht. We gokte erop dat de middenstoel over zou blijven helaas verkeert gegokt. Een oudere man kwam tussen ons in zitten. Het was een allervriendelijkste beweeglijke Noor, die vrienden ging bezoeken in rio. Buiten beweeglijk had hij ook een tic, namelijk het verzamelen van alle servetjes. Gelukkig zat de vlucht vol met Duitsers, dat was bij het verlaten van het toestel ook wel te zien. Wat een teringzooi. (Quote van pol) enfin terugkomend op de Noor naast dat hij fervent servetjes verzamelde had hij ook de onhebbelijke neiging om na ongeveer 2,5 gevlogen te hebben elk uur de benen te moeten gaan strekken, zit je net lekker in een film word je weer vriendelijk verzocht op te staan... Na 3 keer werd m'n blik al wat minder vriendelijk en toen was hij een tijdje weg, vraag me niet waarom ;)

Eenmaal geland konden we ons opmaken voor de paspoort controle en de douane. Na ongeveer 30 minuten in de rij te hebben gestaan waren we aan de beurt, een vriendelijke lach en hoe gaat het vandaag mochten niet baten een chagrijnige paspoort beambte keek nors en er kwam geen woord over z'n lippen de stempel was zo gezet dus waarom het zo lang heeft mogen duren is ons nog steeds een raadsel... Bij de douane was het beduidend anders overijverige politie agenten pikten de een na de andere uit de rij om te zien wat men zoal meehad... Verstandig als we zijn ging pol voorop en zei heel wijselijk dat we are from Amsterdam, we mochten direct linksaf zonder start te passeren en stonden zo buiten inde aankomsthal...

in de aankomsthal stond onze shuttleservice te wachten, afgaand op de verhalen van Thomas verwachte ik natuurlijk een lekkere Braziliaanse met een stel heerlijke billen die verwachting werd gruwelijk verstoord, een klein blond, laat ik het netjes houden, gedrochtje hield een bord omhoog met onze namen erop. We moesten nog eventjes wachten op een ander stel dat ook de shuttle had gereserveerd. 3 kwartier later konden we eindelijk op weg richting hotel. Onze chauffeuse die nauwelijks een woord Engels sprak bracht ons naar het hotel, het mooie in Brazilië is dat ze er geen regels hebben over inhalen e.d. Als ze er wel zijn houdt niemand zich eraan, heerlijk land! Onverstoorbaar bleven we in het middenrifademhaling met een gangetje van zo'n 100 km per uur aan alle kanten ingehaald wordend unieke ervaring. Ja mam, ook ik ging hier van billenknijpen. Eenmaal in Botafogo aangekomen vroeg ze ons wat de naam was van het hotel nadat ze reeds 2 rondjes door de zelfde straat gereden had... Goed en wel aangekomen ingetekend voor een mixed dorm van zes personen krijgen we de good succes room toebedeeld. Waarom is tot dusver nog niet duidelijk. Slechts 1 roomie met kledingzaak en nette schoenen uit Sao Paulo is onze kamergenoot. Best raar naast 2 bepakte Amsterdamse wijsneuzen. Voor alsnog hebben we geen last van hem lijkt ons ook raadzaam dat hij dat zo houdt.... ;) hij begint overigens pas met ontbijten als wij klaar zijn dat is nu om 9 uur. Wat een luxekater... Ga eens aan het werk joh!!

Het is nu woensdagochtend en we genieten van een prima ontbijtje en gaan ons zo eens opmaken voor een gezellige dag met onze vriendin Suzan die ons vandaag op 'sleeptouw' neemt. Vrouwtje van pakweg 50 kilo dus dat wordt aardig torsen voor d'r... ;) tot zo suus!!!! Hebben er nu al heel veel zin in!!!



Recente Reisverslagen:

13 Maart 2015

Blog 12 maart 2015

13 Maart 2015

Blog 11 maart 2015

11 Maart 2015

Blog 10 maart 2015

11 Maart 2015

Blog 09 maart 2015

11 Maart 2015

blog 08 maart 2015

Actief sinds 09 Juli 2009
Verslag gelezen: 86
Totaal aantal bezoekers 9076

Voorgaande reizen:

28 September 2018 - 21 Oktober 2018

Rondreis Sumatra, Java en Bali

10 Februari 2015 - 15 Maart 2015

Backpacken Zuid Amerika

10 Juli 2009 - 04 Augustus 2009

Avontuur in Oost Afrika

Landen bezocht: